Rozdział 5: ,,Ma takie same oczy...''

           Nagły huk przerwał mój sen . Przecieram oczy , hałas ucichł . Kładę się jednak nie potrafię znowu zasnąć . Sprawa tego dziwnego albumu nie daje mi spokoju . Nie znam nikogo o inicjałach  A.Z i nie rozpoznaje nikogo ze zdjęć . Dociera do mnie  kolejny huk i wiązanka przekleństw z  pokoju Dracona . Podnoszę się z łóżka , poprawiam włosy i nie dbając oto , że mam na sobie krótką pidżamę idę do jego sypialni - kolejny raz . Mogło się coś stać . Pukam . Nie odpowiada. Powoli otwieram drzwi .
-Malfoy...
-Cześć Granger , coś się stało ?
-To raczej ja powinnam oto zapytać przecież... - urywam . Dopiero teraz dociera do mnie jak wygląda jego sypialnia . Na podłodze leżą liczne kawałki szkła , a z jego dłoni kapie krew .  Podchodzę bliżej niego .
-Coś ty znowu robił Malfoy ?
-Nic  , drobny wypadek . Rozwaliłem wazon .
-Pokaż .
Na jego twarz wpływa grymas . Wiem , że nie chce bym to oglądała . Chowa rękę za plecami . Siłą  wyciągam ją do przodu . Dłoń  jest przecięta w kilku miejscach , najbardziej w okolicy kciuka . Dotykam ran opuszkami palców . Przyjemny prąd przechodzi przez moje ciało gdy jestem tak blisko niego   . Mruczę kilka zaklęć , a rany zanikają .
-Jesteś niesamowita ...
-Co ? - mówił tak cicho , że nie zrozumiałam dokładnie . Uśmiecha się .
-Nic takiego .
Rany całkowicie znikają . Idę w stronę drzwi .
-Dzięki .
-Drobiazg , tylko nie bódź mnie tak następnym razem . Jest sobota .
-A ty częściej przychodź w takim stroju . - Omiata mnie wzrokiem i  szczerzy  się w ten jego sposób .
-Śnij dalej . - Uśmiecham się i wychodzę .
Wchodzę do swojej sypialni  , wyciągam ubrania i kosmetyczkę , a później idę do łazienki . Myję twarz , maluję się i ubieram  . Zabieram pidżamę i wychodząc wkałdam do szafy . Słyszę pukanie .
-Prosze !
Malfoy wchodzi do środka .
-Gotowa ?
-Jeszcze chwila , wejdź .
Przewieszam torebkę przez ramię , sprawdzam czy wszystko mam  i odwracam się w jego stronę .
-Możemy iść .
Znowu sie we mnie wpatruje , po chwili podchodzi do mnie . Nasze ciała dzielą centymetry  . Bierze  do ręki  mój łańcuszek . To nic szczególnego - jest już stary , nie jest ani złoty ani srebrny   . Zdobi go wisząca gwiazdka . Nie ma dużej wartości ale ma dla mnie duże znaczenie . Mam go odkąd pamiętam  . Długo mu się przygląda . Na jego twarzy maluje się skupienie , a ręce sie trzęsą .
-O co chodzi ?
-Zdaje mi się znajomy , jakbym  gdzieś już go widział . - Wypuszcza go z rąk - Ale pewnie mi się zdaje . -Kończy i zmierza w kierunku drzwi . Podążam w jego ślady . Przepuszcza mnie w drzwiach i idziemy w stronę Wielkiej Sali . Nasz śmiech roznosi się po korytarzu . To naprawdę fajny chłopak . Dochodzimy do WS . Uczniowie Hogwartu jeszcze nie są przyzwyczajeni do naszego widoku bez żadnych przepychanek , a jeśli nawet to nie takich jak kiedyś .
-Siądziesz dzisiaj z nami ?
-Czemu nie . - Posyłał przepraszające spojrzenie Harremu , Ronowi , Ginny i reszcie .
Kieruje się za blondynem  do stołu Slytherinu  . Siadam z nim naprzeciwko Blaisa i Pansy .
-Cześć , a co wy tak razem  ? - dociekuje Blaise .
-To źle Blaise ? - pyta Malfoy .
-Bardzo dobrze . - zaczyna się szczerzyć , a z nim Pansy .
-Wpadniecie dzisiaj do mnie ? Wasza trójka . Po śniadaniu  , muszę wam coś pokazać .
-Jasne . - odpowiada Pansy .
Reszta śniadania mija w dobrej atmosferze , po skończonym posiłku kierujemy sie do wyjścia  .
Przy drzwiach mijamy Teodora Notta . Wita się skinieniem głowy z chłopakami i uściskiem z Pansy .
-Cześć Hermiona .  - wyciąga ręke .
-Hej Teo , co tak późno ? - Całuje moja dłoń . Nie spodziewałam się takiego gestu .
-Drobny poślizg , co robisz później ?
-Sory Nott  , ale się spieszymy .- Malfoy interweniuje , bierze mnie pod rękę  ciągnie do przodu , a za nami idą Blaise i Pansy .
-Dzięki Malfoy za pośrednictwo  - zaczynam niezadowolona .
-Nie ufam mu .
-To naprawdę wiele wyjaśnia .
-Już się tak nie bocz kotku .
-Miałeś tak do mnie nie mówić .
-Nie słucham kogoś reguł , myślałem , że wiesz .
Prycham i idę dalej . Słyszę cichy śmiech Pansy i Blaisa . Dochodzimy do mojego dormitorium . Naciskam na klamkę , wchodzimy do środka .
-Siadajcie . 
Pansy  , Draco i Blaise siadają na kanapie . Wyciągam Ognistą i cztery szklanki .
-O , widzę , że nie tylko my mamy odpowiednie trunki w szafkach .
Uśmiecham się tylko i podaje im szklanki .
-Co chciałaś nam pokazać - pyta Pansy .
-Wczoraj jak wróciliśmy znalazłam na łóżku album . Ktoś mi go podrzucił , w środku były jakieś zdjęcia dzieci . Żadnego z nich nie poznaje . Była dołączona wiadomość : Umysł nie wszystko pamięta . Ktoś podpisał się tylko inicjałami  A.Z . Nie znam nikogo takiego  . - kończę i podaje im album .
Pierwszy bierze go Draco . Widać , że jest zszokowany po tym jak zajrzał do środka .
-Co to do cholery jest ?! Blaise zobacz ! To niemożliwe ... - podaje album Zabiniemu .
Odbiera go i powoli przegląda . Z każdym kolejnym zdjęciem ręce trzęsą mu się coraz bardziej .
-Hermiona mogę go  pożyczyć ?
-Tak , bierz  . Po co ci on jeśli... - nie kończe ,  Blaise nie może wytrzymać .
-Draco chodź do ciebie , nie możemy tego tak  zostawić  .
Malfoy momentalnie podnosi się z łóżka i razem z Blaisem trzymającym ten tajemniczy album wybiegają z pokoju .
-Rozumiesz coś z tego ? - pyta Pansy .
-Nic ,a nic . - odpowiadam ze wzrokiem utkwionym w drzwiach .

--------------------------

Draco

To niemożliwe . Sen . Ona przecież została porwana tyle lat temu .Po jej szóstych urodzinach .   Hermiona . Tak miała na imię . Niezwykła dziewczyna . Była dla mnie taka ważna ...

-Draco o co tu chodzi ?! - Blaise jest bliski płaczu . Nigdy nie był w takim stanie . Płakał tylko raz w               życiu . - Kiedy zniknęła  , tak nagle . 

-Nie mam pojęcia , ale ten album nie może być przypadkiem . A.Z Blaise ! Aleksandra Zabini , twoja matka !

-Wiem  . Widziałem wcześniej między nimi podobieństwo ale myślałem , że to przypadek . 

-Za dużo przypadków Blasie , może wreszcie ją znaleźliśmy ! Gdyby to nie była ona po co twoja matka przysyłała by ten album . Widziałeś jaki Hermiona miała dziś    łańcuszek ?

-Tak ,  jakby znajomy ... - pierwsze łzy ozdabiają jego policzki .

-Wiem  , pamiętasz  przed  zniknięciem - jej szóste urodziny . Dałem jej łańcuszek . To ten sam co wtedy ! Dobrze o tym wiem ! Poznałbym go wszędzie !

-Wróciła , to może być ona ... - Blaise nie wytrzymuje , siada na łóżku . 

-Jestem tego pewien , dobrze wiesz jak mi na niej zależało . Miałem sześć lat , a kochałem ją jakbym miał trzydzieści ! Nic nie pamięta ale to da się wyjaśnić . To musi być Granger , czuje to jak jestem z nią blisko ! 

-Moja mała Hermisia ... - mówi łamliwym głosem , łzy płyną coraz bardziej - Zawsze wierzyłem , że ją znajdziemy Draco ! Nigdy nie zwątpiłem ... Mimo innego wyglądu ma wciąż te same oczy . Moja mała siostrzyczka , wreszcie wróciła ... 

------------------------------------------

Oto rozwiązanie zagadki . Koljeny ( 6 ) rozdział jutro w godzinach wieczornych . Cała historia , wspomnienia  itd . wkrótce . Najważniejsze już wiecie . Nie wiem czy się spodziewaliście . Może jeszcze nie mieliście kontaktu z Dramione w którym Hermiona jest siostrą Blaisa  . Teraz macie okazje . Jeśli  nie jesteście przekonani , jestem pewna  , że ulegnie to zmianie . Dziękuję za wszelką aktywność z waszej strony  , za wszystkie wyświetlenia oraz komentarze . Pozdrawiam :

Vivian .